წითელი პარასკევი ყოველთვის ძალიან მძიმედ ვარ ხოლმე. წელს ყველაზე ნაკლებად დავდივარ ამ მარხვაში ტაძარში, მაგრამ მაინც მაქვს ის მძიმე შეგრძნება, რომელიც მერე სიხარულით გვირგვინდება აღდგომის ღამეს. ძალიან მიყვარს მარხვის ბოლო კვირა. ბევრი მსახურებებია. განიცდი თითქოს ყველაფერს რაც იმ დღეებში ხდებოდა, 12 გზის სახარება, გარდამოხსნა, დატირება. შაბათ დილით წირვა, დილით 4-ზე მივდივართ და 10-მდე ვართ ხოლმე ტაძარში, არანაირი დაღლა, პირიქით...
Friday, April 17, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)
