მე

ჩემი ცხოვრება სიტყვებით... ხანდახან სურათებითაც :)

Tuesday, January 12, 2010

1 წლის გავხდით

back to work.
back to routine.
back to life.

არ მიყვარს დასვენებები. შვებულება მიყვარს, შაბათ-კვირაც. მაგრამ ასე უაზროდ გაჩხერილი დასვენების 10 დღე, ამ საახალწლოდ რომ გვაქვს ხოლმე, უფრო ცუდია, ვიდრე კარგი. უაზროდ ბევრი საქმეა წლის ბოლოსთვის. შენ კიდევ უნდა დაისვენო...
თუმცა ამ 10 დღეში ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტი ის მოხდა რომ ეკატომ ძუძუს დაანება თავი. ნანუკას შემთხვევა რომ მახსოვდა, მორალურად ძალიან დიდხანს ვამზადებდი ჩემ თავს ამ პროცესისთვის. ჩემდა გასაკვირად, ვერც კი გაიგო, ისე გადავედით უძუძო სტადიაზე. პირველი ორი ღამე რომ იღვიძებდა, რაღაც უნდოდა, მაგრამ რა, ვერ ხვდებოდა. ვიხუტებდი და ისე ვაძინებდი. ღამე ჯერ კიდევ იღვიძებს, მაგრამ წყალს სვამს, ან უბრალოდ მოვეფერები და იბრუნებს ძილს. დილით ადრე მაწონს და პეჩენიას ჭამს და არის ცხოვრებისგან ბედნიერი :)
ძალიან ღრუტუნაა...
როცა შია, ისეთ ამბავს გვაწევს, თავზე გვამხობს ყველაფერს. თან გამომხატველად იძახის ”მნააა, მნააა” და თვალებს ქაჩავს. გუშინ მუშტების შეკვრაზე გადავიდა და სულ დადადადადა-ს მეძახდა, მაჭამეო. კოვზს რომ პირთან მივუტან, რაც შეიძლება დიდ პირს აღებს რომ ბევრი საჭმელი ჩაეტიოს.
3-ში 1 წლის გახდა.
ნათესავებ-ნათლიები გვაყვდნენ.
ეკატო მიხვდა რომ რაღაც მის გარშემო ხდებოდა და ჭკუაზე არ იყო.




ნათლია შალვამ ძალიან ლამაზი კაბა მოგვიტანა თავის ჟაკეტით და სასწრაფოდ შევიცვალეთ ჩაცმულობა :)
ბედნიერი ეკატო მშობლებთან ერთად :)
»»  read more
Related Posts with Thumbnails