მე

ჩემი ცხოვრება სიტყვებით... ხანდახან სურათებითაც :)

Monday, May 2, 2011

ჭაობი


ჭაობის განმარტება ვერ ვიპოვე ნეტში.
ისე ჩემი ნება რომ იყოს, ასე განვმარტავდი "წყლის პირას, ტენიანი, დამყაყებული სველი მიწა, რბილი და მეტად საშიში ჩასაფლობად". ვინმე უკეთესად იზავს ამ ამბავს :)

საყოფაცხოვრებო ჭაობის განმარტება ალბათ ასე იჟღერებს: "ყოველდღიურ საქმიანობაში ჩაფლული ოჯახის წევრები, რომლებსაც დაქვეითებული აქვთ უნარი, შეამჩნიონ ოჯახის წევრების ინდივიდუალურობა და გამოარჩიონ ისინი ოჯახის საერთო სურათიდან". ჭაობი იმიტომ, რომ ისევე გითრევს და ნელა ნელა გართმევს სიცოცხლეს.

უცნაურ მდგომარეობაში ვარ. როცა შეყვარებული ვიყავი, ეს "ყოველდღიურობის" მომენტი არ დგებოდა. ვიყავი შეყვარებული და ყოველი წუთი გაჟღენთილი იყო იმ ადამიანით. იმ შეგრძნებით, რომ მიყვარს. ნანუკას მამასთანაც კი არ მქონია მობეზრება, იმიტომ რომ ხანგრძლივი დროის განმავლობაში არ გვიძინია-გაგვიღვიძია ერთად. ეს ჭაობიც მაგას მოაქვს, მათ შორის მაგასაც - ერთად ძილს.

ეხლა კიდევ მავიწყდება რომ მიყვარს. არ მახსენდება. იმაზე ვფიქრობ ჭურჭელი როდის გავრეცხო, სახლი დღეს დავალაგო თუ ხვალ, კომუნალურები რამდენი მოვა გადასახადი, და ასეთი უამრავი წვრილმანი, რაც იმაში მიშლის ხელს რომ ეს დრო საყვარელ ადამიანზე ფიქრში დავკარგო. კი, საჭმელს რომ ვუმზადებ, ვცდილობ ამით გამოვხატო რომ ვზრუნავ და მიყვარს. როცა გაბრაზებული ვარ, არ ვუმზადებ საჭმელს მაგრამ ვერ ხვდება. გონია დაღლილი ვარ და იმიტომ. არადა ვერ წარმომიდგენია, როგორ უნდა ვიყო ისეთი დაღლილი რომ საჭმლის გაცხელება და თეფშის გამოტანა ვერ შევძლო.

ამას წინათ ღამე გამეღვიძა. 3 საათი ვერ დავიძინე. ვუყურებდი და ვფიქრობდი როგორ მიყვარს. როგორ მომწონს. როგორი ძვირფასია. როგორი ჩემია. შიშით ვერც კი ჩავეხუტე, არ გავაღვიძო-თქო.
დილით ისევ ის რუტინა დაიწყო, გადარბენები, ბავშვის მომზადება, საჭმელი, ჭურჭელი, ჩაცმა, სამსახურში გაქცევა.
ცოტა სიუხეშეც შემოვიდა ურთიერთობაში. ეს იმედია დროებითია და გაივლის სულ მალე.
შენ კიდევ ამბობ ფული არ არის მთავარიო, ხანდახან ამბობს. მიჭირს დავეთანხმო, მაგრამ როცა ხელფასი ახალი აღებული გვაქვს. გაცილებით უკეთ ვგრძნობ თავს. ალბათ იმიტომ რომ არ მაშინებს კომუნალური რამდენი მოვა. საჭმელზე რამდენი დაგვეხარჯება. ტანსაცმელი რა ვიყიდო ამ თვეში და ვისთვის. თუმცა რაღაც სხვაც გვაქვს, რაც მაშინაც კი გვაბედნიერებს ხოლმე, როცა ფული არ გვაქვს. ის, რომ მთავარია ერთად ვიყოთ კარგათ და დანარჩენი ყველაფერი მეორეხარისხოვანია.

მთავარია ხშირად გავიხსენოთ როგორი ძვირფასები ვართ ერთმანეთისთვის, როგორ გვიყვარს და მოგვწონს ერთმანეთი.

პ.ს. ამას წინათ ეკატერინეს ეფერებოდა, კოცნიდა, მერე მე დავდექი ახლოს და მეგონა მეც მომეფერებოდა და მაკოცებდა. მუცელს მოეფერა, აკოცა და ერთი ორი სიტყვა უთხრა :D
ნანუკაც ხშირად მიმეორებს ხოლმე, თავს მიხედე ბავშვი კარგად იყოსო.

პატივისცემით თქვენი "ინკუბატორი" :D
»»  read more
Related Posts with Thumbnails