ხზ

ესე იგი, ხუთშაბათს გამოვაქვეყნეთ ბუღალტრის ვააკნსია ჯობს.გე-ზე, მოვიდა რა თქმა უნდა უამრავი სივი, ზოგი მაგალითად იყო არაბულად... ტიპს ობჯექთივში უწერია, დიდი სიამოვნებით ვიმუშავებდი სადმე ოფიციანტადო, ხოდა ჩვენი ორგანიზაცია ან ბუღალტრის ვაკანსია რა შუაში იყო, ვერ მივხვდი.
ერთს თითქოს ნორმალური მონაცემები ქონდა, წალენჯიხაში ქონდა სკოლა დამთავრებული, მაგრამ რა თქმა უნდა, ეს არაფერს ნიშნავდა და დავრეკე:
- მარიკას თხოვეთ (იქიდან ხმაურები ისმის ტელევიზორის, ბავშვების... )
- თუ გნებავთ მოგვიანებით გადმოვრეკავ
- დიახ, თუ შეიძება 2-3 წუთში გადმორეკეთო...
ოკ, ნუ 2-3 წუთი გავიდა... 10 წუთიც და ვრეკავ:
- მარიკას თხოვეთ
- და შენ რომელი ხარ?
(აქ უკვე მივხვდი, რომ ამ ადამიანს სულ რომ იდეალრი მონაცემები ქონოდა მაინც არ ავიყვანდით სამსახურში,იმიტომ რომ ელემენტარულად, ტელეფონზე საუბარი არ იცის) ხოდა დავიწყე საყვარელი ხერხების გამოყენება და ნერვებზე თამაში...
- მარიკა ბრძანდებით?
- რომელი ხარ- თქო, გეკითხები
- ხატია ვარ
- ხატია? და რომელი ხატია?
- თქვენ ხართ მარიკა?
- მითხარი რომელი ხარ, პატარა ბავშვი ხომ არ ვარ, რომ გეკითხები გამეცი პასუხი (ჩემხელაა გოგო)
- იცით რა? მარიკას გადაეცით რომ სივიში ვის მობილურის ნომერსაც უთითებს, ცოტა ზრდილობიანად საუბარი ასწავლოს... ეხლა კარგად ბრძანდებოდეთ.
და გავუთიშე....
ნუ რატომ არის ასეთი ”ხიხო” ზოგი?...

პრინციპში, ეს პოსტი იმიტომ დავიწყე, რომ თურმე ხელფასი მაქვს ცოტა...
ჩემი მონაცემებით რამოდენიმე სივი იყო, სადაც მსგავსი პოზიცია, თასქები და ა.შ ქონდათ და მინიმუმ 1500 დოლარი აქვთ. მე კიდევ მეგონა, მე მქონდა ნორმალური ხელფასი...
იანვარში თუ არ მომიმატეს, გაზაფხულზე, გავივლი მოკლევადიან კურსებს ფინანსებში და აუცილებლად დავიწყებ ახალი სამსახურის ძებნას...

»»  read more

პოზიტივი

უკვე მიყვარს ეს პაწაწუნა :)
აი რომ მოძრაობს და ვგრძნობ ეხლა ხელი იყო, ფეხი, ტაკო თუ თავი, ძალიან ძალიან მაგარი შეგრძნებაა.
ნანუკაზეც ესე ვიყავი, ვიჯექი და მუცელს ვეფერებოდი, ერთი სული მაქვს როდის გაჩნდები თქო, ხოდა იმიტომაც გაჩნდა 8 თვიანი :) ანუ დაახლეობით იმხელა, 2-3 კვირაში რომ ვიქნები....
მალე გადის დრო :)
ეს უფრო ღონიერი ჩანს, ნანუკა უფრო ცელქი იყო. სულ მოძრაობდა. ამობზეკდა თავსაც და ტაკოსაც, მიკვირდა რას აკეთებდა, სამაგიეროდ რომ გაჩნდა მერე მივხვდი... დღემდე შემორჩა - გაზმორებისას თავსაც და ტაკოსაც უკან გაბზიკავს ხოლმე.
ასლოკინებს ეს ხშირად. ღორმუცელაა. ეტყობა ბევრ სითხეს ყლაპავს და მერე სლოკინი უტყდება. რითმულად იწყებს მუცელი ხტუნაობას.
ამ ხელფასზე უნდა ვუყიდო უკვე რაღაცეები... ჩემი და მეუბნება, ყველაფერი გვაქვსო, მაგრამ პუდრა, შამპუნი და ეგეთი რაღაცეები მაინც ხომ არის საყიდელი?
ბუჩამ თქვა კიდევ 2 კვირა და მერე მანქანაზე უკაცრავად და აღარ დაჯდებიო.
ისე, ჩემი ნება რომ იყოს, უკვე აღარ ვიჯდებოდი, იმდენი იდიოტი დადის, ზოგი სად გამოხტება, ზოგი სად. თან ამ პედლებზე ჭერა და საჭის ტრიალი, თან ნივის, ცოტა დამღლელია. მოკლედ, ამ თვის ბოლოდან ჩამოვალ მანქანიდან, მართალია ვერ წარმომიდგენია, როგორ უნდა ვიცხოვრო ამ დამატების გარეშე, მაგრამ ალბათ ტაქსით ვივლი...
მუცელი მტკივა ბოლო დღეებია, ოთხშაბათშ ექოზე მივდივარ შარიქაძესთან, ხუთშაბათს - გაგუასთან, ვნახოთ რას მეტყვის ან ერთი ან მეორე.
:)

»»  read more