უბრალოდ წერა მინდა, ღამის 2 საათია, კატლეტები შევწვი, ყველას სძინავს. ეკატერინე ავადაა, ველოდები მარიამი როდის გაიღვიძებს, რომ ვაჭამო.
ძალიან დაღლილი ვარ და არ მეძინება, უფრო სწორედ, მეძინება და ვერ ვიძინებ.
სამსახურში ისევ საგიჟეა.
ხელფასი მინდა ცოტა მეტი.
თუ არადა ახალ სამსახურს ვეძებ.
იავრიდან მოყოლებული ავად არისნ, ჯერ ჩჲტყვავილა ეკატერინეს, მერე მარიამს. მერე ბრონხიტი მარიამს, მერე ისევ ბრონხიტი, ეხლა ვირუსი ეკატერინეს და ძალიან, ძალიან მინდა რომ მარიამს არ შეხვდეს ეს ვირუსი, ცოდოა, პატარაა.
ნანუკას დღეს ვიღაც ტიპი აეკიდა ქუჩაში. რამდენი იდიოტი დადის! განიცადა ძალიან.
გუშჳნ ზოე იყო მოსული, მომეხმარა და სახლი დავალაგე, თავი ძროხა ან რომელიმე შინაური ცხოველი აღარ მგონია - ბოსელს აღარ გავს ჩემი სახლი.
შინაგაან პასიურად ვარ. აპათიურად არა, უბრალოდ პასიურად. ყველა მიყვარს, დადებითი ემოციებიც მაქვს, მაგრამ ფიზიკური ძაალა აღარ მყოფნის და ვერ გამოვხატავ.
პოზიტივების იმედი მაქვს. ჩავეხუტებოდი ეხლა ნანუკას და დავიძინებდით ერთად, მაგრამ ძინასვ და ვერ გავაღივძებ.
»» read more
ძალიან დაღლილი ვარ და არ მეძინება, უფრო სწორედ, მეძინება და ვერ ვიძინებ.
სამსახურში ისევ საგიჟეა.
ხელფასი მინდა ცოტა მეტი.
თუ არადა ახალ სამსახურს ვეძებ.
იავრიდან მოყოლებული ავად არისნ, ჯერ ჩჲტყვავილა ეკატერინეს, მერე მარიამს. მერე ბრონხიტი მარიამს, მერე ისევ ბრონხიტი, ეხლა ვირუსი ეკატერინეს და ძალიან, ძალიან მინდა რომ მარიამს არ შეხვდეს ეს ვირუსი, ცოდოა, პატარაა.
ნანუკას დღეს ვიღაც ტიპი აეკიდა ქუჩაში. რამდენი იდიოტი დადის! განიცადა ძალიან.
გუშჳნ ზოე იყო მოსული, მომეხმარა და სახლი დავალაგე, თავი ძროხა ან რომელიმე შინაური ცხოველი აღარ მგონია - ბოსელს აღარ გავს ჩემი სახლი.
შინაგაან პასიურად ვარ. აპათიურად არა, უბრალოდ პასიურად. ყველა მიყვარს, დადებითი ემოციებიც მაქვს, მაგრამ ფიზიკური ძაალა აღარ მყოფნის და ვერ გამოვხატავ.
პოზიტივების იმედი მაქვს. ჩავეხუტებოდი ეხლა ნანუკას და დავიძინებდით ერთად, მაგრამ ძინასვ და ვერ გავაღივძებ.
