დღეს ფბ-ს ექაუნთს დეაქტივაცია გავუკეთე.
ძალიან ცუდად ვარ, გადავიღალე, რესტარტ და ცხოვრების შათ დაუნ არ გამოდის, ხოდა ალბათ ამით იყო პროვოცირებული, რომ რომელიმე სამყაროდან მაინც გამეკეთებინა ”შატნ დაუნ”, თუნდაც დროებითი.
მთელი ღამის განმავლობაში ოთხჯერ გამაღვიძა ეკატერინემ და დილითაც 7-ზე დამადგა, დედიკო, გაივიძე და მიკი მაუის ჩამირთეთი.
წკიპზე ვარ.
სამსახურშიც დაძაბული დღეებია ეს ბოლოპერიოდი, სტუდენტები უნდა გავამგზავროთ უკან და იმხელა ბიუროკრატიაა რომ სუფთა მეგრელივით მიწევს მოსავლელი გზების ძებნა. რაც ეს კვირა დაიწყო სახლში 9-ის ნახევარზე ადრე ვერ შემოვდივარ, პლიუს დაამატე სიცხე და ღამე ეკატერინეს გაღვიძებები... ააააა.....
ჭამაც აღარ მინდა, არადა საჭიროა.
ეხლაც წინ სუპის თეფში მიდევს და მორალრად ვემზადები რომ თავს ვაიძჲლო ჭამა.
გუშინწინ სასწრაფო გამოვიძახე, წნევა ამეწია ან დამეწია, თვალებში დიდი ვერცხლიფერი ბურთი გაჩნდა და ვეღარ ვხედავდი ვერაფერს, ადრე დამემართა მასე, ეკატერინე რომ პატარა იყო და 190 მქონდა წნევა. სანამ სასწრაფო მოვიდა, კარგად გავხდი, მაინც წამიყვანეს გაგუაში, ექო გადავიღე - ყელი დახურულია, მაგრამ ცოტა დამოკლებულიო.
ლამის დამტოვეს, დაგაკვირდებითო, მეთქი სახლში ორი ბავშ[ი მყავს დატოვებული, დიდი ბოდიში ვერ დავრჩები, თუ ექოზე ყველაფერი ნორმაა, სახლში წავალ-თქო. სახლში იმ პირობით გამომიშვეს რომ ეს დღეები ვიწვებოდი, ხოდა როგორ ვწევარ, კი დავწერე წინა აბზაცებში.
ამათ კვირას ვუშვებ რაჭაში. ესენიც დაისვენებენ და მეც. მე სამსახურიდან რომ მოვალ, ის არ მექნება საფიქრალი, რა გავაკეთო საჭმელი და ღამეც არ გავიღივძებ ხოლმე. უკეთესი დასვენება წელს არ გამომივა. ისე, ვფიქრობ სადმე ახლომახლო ხომ არ წავიდე შაბათ-კვირას და ესეც წამადგება, ფასანაურში ან სადმე ახლოს. მარტყოფშიც შეიძლება, მონასტერში.
გადავიღალე, რესტარტინგ - ჯერჯერობით მხოლოდ ფბ-ზე და ფორუმებში.
პ.ს. ლეპტოპი მინდა. წამოვწვებოდი და ვიმუშავებდი.
ახალი სამსახურიც მინდა.
