ოჯახი - დემოტივატორი(?)

მეზარება....
გარშემო ბევრისთვის ვყოფილვარ მაგალითი, როგორ არ უნდა გაჩრედე ერთ ადგილზე, როგორ მუდმივად უნდა ცდილობდე განვითარდე, რაღაც ახალი აითვისო, იარო, იარო...
ეხლა?
სწავლაც მეზარება, ფეხს ვითრევ რომ დავჯდე ვიმეცადინო.
ჯობს.გე-საც ზრდილობის გულისთვის ვათვალიერებ, მაინცდმაინც არც სამსახურის შეცვლა მინდა, მიუხედავად იმისა, რომ უარს არ ვიტყოდი მეტ ხელფასზე. მიზეზი ისაა, რომ სახლი და სამსახური 500 მეტრითაა დაშორებული ერთმანეთისგან და მაგარი კომფორტია სამსახურთან ახლოს სახლი.
ხოდა რას ვამბობდი, რაც ოჯახი მაქვს, სიტუაციის შეცვლა აღარ მინდება.
ერთის მხრივ კარგია, ესე იგი ძალიან თბილად კომფორტულად ვგრძნობ თავს, მაგრამ მეორეს მხრივ, ვიცი რომ თუ წინ არ მიდიხარ, ნიშნავს, რომ უკან მიდიხარ.
თეორიულად ვიცი რაც მინდა, რაც უნდა ვქნა, მაგრამ პრაქტიკულად ვხვდები, რომ გულით არ მინდა.

ეს პოსტი ალბათ საკუთარი თავის შემოძახილი უფროა, ”ადე, რამე გააკეთე”-ს მსგავსი, ხოდა იმედია გამომივა.
13-14 ში რაღაც ტრენინგია და წავალ, მაინც ECMI გადაიხდის ფულს.
ხოდა იქნებ დავიწყო ბოლო-ბოლო ივნისის გამოცდისთვის მზადება, თორემ ასე თუ გავაგრძელე შანსი არაა, ვერ ჩავაბარებ.

ოთხშაბათს ჰეარჰაუსში ვიყავი, თმები შევიჭერი, დავივარცხნე, მანიკური გავიკეთე. ცოტა აქტიურად უნდა მივხედო ჩემ თავს, აშკარად ხასიათზეც კარგად მოქმედებს.